145-165, Technik weterynarii, diagnostyka, ukł.moczowy

Nakłucie jamy otrzewnej

CEL                                          __                                         

~ jbranie próbki płynu znajdującego się w jamie otrzewnej do badań.

WSKAZANIA             

obecność płynu w jamie otrzewnej.

PRZECIWWSKAZANIA I OSTRZEŻENIA

1.      Należy uważać, aby nie doprowadzić do przebicia lub przerwania ciągłości powiększonych narządów jamy brzusznej.

2.      Zawsze, gdy to możliwe, należy wykonać zdjęcia rent­genowskie jamy brzusznej przed wykonaniem nakłucia, ponieważ podczas zabiegu do jamy otrzewnej może do­stać się powietrze, co później może zostać błędnie zinter­pretowane jako spontaniczna odma otrzewnowa.

3.      Często uzyskuje się ujemne wyniki nakłucia jamy otrzewnej, jeśli znajduje się w niej tylko niewielka ilość płynu (< 6 ml/kg).

WYPOSAŻENIE

Wyposażenie niezbędne do wykonania nakłucia jamy otrzewnej.

•     Cewnik motylkowy 14-22 G lub igła o długości 3,75 cm z wężykiem.

•     Strzykawka.

•     Probówki.

Kot przytrzymywany w pozycji leżącej na boku do wykonania nakłucia jamy otrzewnej.

ANATOMIA                                                       

Idealne miejsce wkłucia u pacjentów, u których znajduje się duża ilość płynu w jamie otrzewnej, znajduje się nieco tylnie w stosunku do pępka, w linii pośrodkowej ciała.

TECHNIKA             

1. Goli się skórę wzdłuż linii pośrodkowej powłok brzusz­nych i przeciera ją środkiem dezynfekcyjnym.

13 Podłącza się strzykawkę do cewnika motylkowego lub igły z wężykiem i powoli wprowadza igłę do jamy otrzewnej w linii pośrodkowej ciała, 2-3 cm tylnie od pępka.

UŁOŻENIE I UNIERUCHOMIENIE PACJENTA

Pacjent powinien się znajdować w pozycji leżącej na boku lub stojącej. Zazwyczaj nie ma potrzeby poddawania go se-dacji.

ROZDZIAŁ 9    Zabiegi dotyczące przewodu pokarmowego

9-7     Nakłucie jamy otrzewnej

Igła jest powoli wprowadzana do jamy otrzewnej w linii pośrodko-wej ciała, 2-3 cm tylnie od pępka.

3.      Podczas wprowadzania igły do jamy otrzewnej delikat­nie odciąga się tłok strzykawki.

4.      Jeśli nie udaje się pozyskać płynu, należy nieznacznie wycofać igłę i wprowadzić ją pod innym kątem lub zmienić położenie ciała pacjenta.

5.      Jeśli nadal nie udaje się pobrać płynu, odłącza się strzy­kawkę, przekręca igłę o 360° wokół jej osi, aby oczyścić jej końcówkę, i zmienia się kąt jej ułożenia.

31 Płyn pobiera się bezpośrednio do strzykawki i przeka­zuje do badania cytologicznego, a w uzasadnionych przypadkach także do badań biochemicznych i mikro­biologicznych.

ZABIEG 9-7    Nakłucie jamy otrzewnej

Sposób wykonywania nakłucia jamy otrzewnej u stojącego psa.

wyniki             

Zdjęcie przedstawia obraz cytologiczny płynu z jamy otrzew­nej psa z septycznym zapaleniem otrzewnej wskutek rozej­ścia się brzegów rany po wykonaniu biopsji pełnej grubości ściany jelita.

Na zdjęciach zamieszczonych poniżej przedstawiono ma­kroskopowy i mikroskopowy wygląd lepkiego, żółtego pły­nu z jamy otrzewnej kota chorującego na wysiękową postać zakaźnego zapalenia otrzewnej kotów.

Żółty, lepki płyn z jamy otrzewnej pobrany od kota. Stężenie białka całkowitego w płynie wynosiło 65 g/l.

Obraz płynu z jamy otrzewnej uzyskanego od 6-letniego buldoga z septycznym zapaleniem otrzewnej po rozejściu się brzegów rany po wykonaniu biopsji pełnej grubości ściany jelita. Widoczne są liczne zwyrodniałe neutronie, a niektóre z nich zawierają wchłonię­te bakterie różnych gatunków. (Zgoda na publikację: dr Marion Jackson, University of Saskatchewan).

Płyn był bogatokomórkowy, a większość (85%) komórek stanowiły neutrofile bez cech zwyrodnienia; towarzyszyły im również mniej liczne makrofagi i sporadycznie limfocyty. Zasadochłonne wybar-wienietła preparatu sugeruje znaczne stężenie białka w płynie. Taki jałowy, ropno-ziarniniakowy wysięk stanowi typowy rodzaj płynu występującego u kotów z wysiękową postacią zakaźnego zapale­nia otrzewnej kotów. (Zgoda na publikację: dr Marion Jackson, University of Saskatchewan).

ROZDZIAŁ 9    Zabiegi dotyczące przewodu pokarmowego

Diagnostyczne płukanie jamy otrzewnej (DPO)

CEL

UŁOŻENIE I UNIERUCHOMIENIE PACJENTA

Pobranie popłuczyn z jamy otrzewnej w ramach postępowa­nia diagnostycznego.

WSKAZANIA

1.      Obecność małej objętości płynu w jamie otrzewnej, któ­rego nie udaje się pobrać podczas nakłucia.

2.      Zwierzęta z niewyjaśnioną ostrą bolesnością jamy brzusznej występującą w połączeniu z gorączką lub leu-kogramem zapalnym.

3.      Przy podejrzeniu pooperacyjnego rozejścia brzegów ra­ny jelita.

4.      Zwierzęta po tępym lub penetrującym urazie jamy brzusznej, gdy podejrzewa się pęknięcie narządu we­wnętrznego posiadającego światło.

PRZECIWWSKAZANIA I OSTRZEŻENIA

Interpretacji wyników badania płynu pobranego podczas DPO należy dokonywać uważnie, ponieważ dochodzi do rozcieńczenia komórek i parametrów oznaczanych w bada­niach biochemicznych.

WYPOSAŻENIE

Cewnik nałożony na igłę w rozmiarze 14 G, o długości 8-9 cm.

Ciepły (37° C) izotoniczny roztwór krystaloidu (Nor-mosol-R, płyn Ringera z mleczanami lub 0,9% roztwór chlorku sodu).

Zestaw do dożylnego podawania płynów; worek do szyb­kiego podawania płynów pod ciśnieniem. Strzykawka o pojemności 3 ml, cewnik motylkowy 14-22 G lub igła o długości 3,7 cm z wężykiem do zbierania płynu. Probówki. Rękawice jałowe.

Pacjenta przytrzymuje się w pozycji leżącej na boku.

TECHNIKA 1

Skórę powłok brzusznych goli się tak, aby uzyskać kwa­drat o boku 10 cm, którego środek będzie stanowi pępek, po czym wygolony obszar przygotowuje się c: aseptycznego zabiegu.

2.      Zakłada się jałowe rękawice, a następnie wprowadź cewnik nałożony na igłę do jamy otrzewnej, 2 cm tylnie i 2 cm na prawo od pępka.

3.      Po przebiciu powłok brzusznych igłą należy powoŁ wsunąć cewnik głębiej, obracając go jednocześnie wokcr jego osi, aby przypadkowo nie przebić ściany któreg? z narządów wewnętrznych.

4.      Wyjmuje się igłę i pobiera (jeśli to możliwe) płyn o: badań.

5.      Wprowadza się ciepły roztwór fizjologiczny do jam otrzewnej w ilości 20 ml/kg w ciągu 5 min.

6.      Wyjmuje się cewnik i przetacza pacjenta z boku na bot lub pozwala mu chodzić, masując jednocześnie jarni brzuszną, aby rozprowadzić w niej płyn.

7.      Pacjenta ponownie układa się w pozycji leżącej na bo«:. i przygotowuje aseptycznie wygoloną okolicę w opisar. wcześniej sposób.

8.      Wykonuje się nakłucie jamy otrzewnej, aby pobrać : najmniej 1 ml płynu do badań.

BADANIE PRÓBEK             

1.              Obecność zwyrodniałych neutrofili wraz z bakteriami!

i włóknami roślinnymi lub całkowita liczba leukocvr:             

w płynie przekraczająca 2000/ml świadczą o septya-nym zapaleniu otrzewnej wymagającym interwencji chirurgicznej.

2.      Obecność różowego płynu sugeruje krwawienie do ja­my otrzewnej, a jeśli hematokryt płynu przekracza -: można podejrzewać masywny krwotok.

3.      Dokładniejsza analiza płynu pobranego po płukaniu j»-my otrzewnej może wykazać: (1) obecność zwiększcie ilości bilirubiny lub kryształów żółci, która wskazuje zs przerwanie dróg żółciowych; (2) zwiększone stężenie kreatyniny i potasu w porównaniu z surowicą, świadek-ce o przerwaniu dróg moczowych; (3) cechy jałoweąi

zapalenia z większą aktywnością amylazy niż w suro«*             

cy, nasuwające podejrzenie ostrego zapalenia trzustki..

Wyposażenie niezbędne do wykonania diagnostycznego płukania jamy otrzewnej.

ZABIEG

Pobieranie moczu przez nak...