Zgryźliwość kojarzy mi się z radością, która źle skończyła.

Wysepki trzustkowe (Langerhansa): grupy komórek dokrewnych
produkuj
cych hormony białkowe
UKŁAD DOKREWNY
cz. 2
Elementy składowe:

komórki dokrewne

kapilary okienkowe

włókna nerwowe
Typy komórek dokrewnych
wysepek trzustkowych
Typ
%
Lokalizacja
Produkowany
w wysepce*
hormon
A (alfa)
10-35
obwodowa
glukagon
Komórki dokrewne:

szorstka siateczka

aparat Golgiego

liczne ziarna wydzielnicze
B (beta)
55-80
centralna
insulina
D (delta)
5-7
rozproszona
somatostatyna
PP
0,5-2 rozproszona polipeptyd trzustkowy
*u zwierz
t, u człowieka wszystkie komórki s
rozproszone
Typy komórek mo
na identyfikowa
immunohistochemicznie...
B
A
B
... lub w mikroskopie
electronowym, z uwagi
na ró
n
wielko
i morfologi
ziarn
wydzielniczych
D
A
PP
D
Charakterystyka ziarn:
Komórka A :
250 nm, okr
gły ciemny rdze
, w
skie „halo”
Komórka B:
300 nm, nieregularny ciemny rdze
, szerokie „halo”
Komórka D:
350 nm, ja
niejsza zawarto
, bez rdzenia
Komórka PP:
150 nm, ciemna zawarto
, bez rdzenia
1
Cztery przytarczyce o budowie zrazikowej le
w torebce
otaczaj
cej tarczyc
Cukrzyca:
typu I – reakcja autoimmunologiczna powoduje zniszczenie
komórek B i niedobór endogennej insuliny
typu II – zmniejszona liczba receptorów dla insuliny
w komórkach docelowych powoduje nadmierne
zapotrzebowanie na insulin
, któremu komórki B
nie mog
sprosta
Komórki główne:
a. ciemne (aktywne)

bardzo małe (6-8 um)

siateczka szorstka,
ap. Golgiego, ziarna
wydzielnicze

hormon produkowany:
parathormon (PTH)
Elementy składowe:

komórki główne (dokrewne)

komórki oksyfilne

grupy adipocytów

kapilary okienkowe
b. jasne (nieaktywne)

mniej siateczki i ap. Golgiego

du
e skupiska glikogenu

ziarna lipofuscyny
Szyszynka rozwija si
z tkanki nerwowej
Komórki oksyfilne:

wi
ksze (10-15 um)

silnie kwasochłonne

bardzo du
o mitochondriów

s
to degeneruj
ce komórki,
główne

s
odmian
onkocytów
Szyszynka jest
uwypukleniem mi
dzy-
mózgowia pełni
cym
funkcj
wydzielnicz
(dokrewn
). St
d jej
komórki s
zmodyfiko-
wanymi neuronami lub
komórkami neurogleju
2
Tkanka ł
czna opony mi
kkiej tworzy torebk
szyszynki i niekompletne
przegrody dziel
ce mi
sz na zraziki
Elementy składowe zrazika:

pinealocyty (komórki dokrewne)

komórki
ródmi
szowe (zmodyfikowane
astrocyty)

kapilary okienkowe

piasek szyszynkowy (złogi mineralne)
regulacja
kapilara
synteza
zako
czenia wypustek
pinealocytów
transport
Główne produkty wydzielnicze:

melatonina (amina biogenna)

serotonina (substrat dla syntezy
melatoniny), dopamina

peptydy (somatostatyna, VIP)
egzocytoza
Pinealocyty

wypustki dochodz
ce do kapilarów

siateczka szorstka, ap. Golgiego, ziarna wydzielnicze, „wst
ki synaptyczne”

białka błonowe charakterystyczne dla fotoreceptorów

zako
czenia włókien nerwowych układu sympatycznego
s
transportowane wewn
trz
wypustek i uwalniane w pobli
u
naczy
Bod
ce nerwowe
generowane w siatkówce
pod wpływem
wiatła,
docieraj
do szyszynki
włóknami układu
sympatycznego.
Neuroprzeka
nik (NA)
hamuje syntez
melatoniny, która
produkowana jest
głównie w ciemno
ci.
Piasek szyszynkowy (corpora arenacea) to niewielkie ziarna zbudowane
z fosforanów i w
glanów wapnia, obecne w mi
szu pomi
dzy komórkami
i w tkance ł
cznej. Ich liczba wzrasta z wiekiem.
wiatło
szyszynka
oko
Melatonina steruje
rytmami organizmu:

okołodobowym

rocznym (sezonowym)
drogi nerwowe
układu
sympatycznego
Melatonina działa m.in.
Na podwzgórze, hamuj
c
wydzielanie hormonu
uwalniaj
cego gonadotropiny
przysadka
3
System rozproszonych komórek dokrewnych (DNES)
System DNES (
diffuse neuroendocrine system
) obejmuje komórki dokrewne
o podobnym pochodzeniu, strukturze, metabolizmie i charakterze chemicznym
produkowanych hormonów. Komórki te mog
wchodzi
w skład niektórych
gruczołów dokrewnych, albo mog
si
znajdowa
w nabłonkach i gruczołach
zewn
trzwydzielniczych ró
nych układów.

pochodzenie: ektoderma
zaprogramowana w kierunku nerwowym

hormony: peptydy i aminy biogenne
Melatonina bywa stosowana jako lek poprawiaj
cy sen,
szczególnie przy zmianach rytmu dobowego.

metabolizm:
- produkuj
aminy biogenne
(adrenalina, noradrenalina,
dopamina, serotonina, melatonina)
- pobieraj
ich prekursory
- przekształcaj
prekursory
w aminy biogenne (dekarboksylacja)
- zawieraj
enzymy charakterystyczne
dla neuronów (AChE, NSE)
- syntetyzuj
peptydy

morfologia i ultrastruktura:
- liczne ziarna wydzielnicze
- szorstka siateczka, wolne rybosomy, Golgi
- rozbudowany cytoszkielet
- w nabłonkach: odwrócona polaryzacja,
typy otwarty i zamkni
ty
Powi
zania pomi
dzy systemem DNES a układem nerwowym

podobne pochodzenie

te same produkty wydzielnicze (niektóre aminy i peptydy s
równie
neuroprzeka
nikami, np. noradrenalina, dopamina, CGRP,
VIP, substancja P)

komórki obu układów zawieraj
enzymy charakterystyczne dla
neuronów

te same komórki mog
nale
e
do obu układów (komórki
neurosekretoryczne podwzgórza, pinealocyty)
Klasyfikacja komórek systemu DNES
Mechanizmy molekularne sygnalizacji mi
dzykomórkowej
Centralne:
Sygnalizacja mi
dzykomórkowa
jest niezb
dna dla:

prawidłowego funkcjonowania
komórek

namna
ania komórek


nicowania komórek

prze
ycia komórek

komórki neurosekretoryczne
podwzgórza
prawidłowa
czynno

pinealocyty

komórki dokrewne przysadki
Obwodowe:
podział

komórki C (tarczyca)

komórki główne (przytarczyce)

komórki A, B, D, PP (wysepki trzustkowe)

komórki chromochłonne (rdze
nadnerczy)
Główne rodzaje cz
steczek
sygnałowych:

neuroprzeka
niki

hormony

czynniki wzrostu

cytokiny

nicowanie

komórki dokrewne cewy pokarmowej

komórki dokrewne dróg oddechowych

komórki dokrewne dróg moczowych*

komórki dokrewne dróg rozrodczych*

komórki Merkla
mier
*b. nieliczne
4
Dwie główne zasady sygnalizacji mi
dzykomórkowej:
Rodzaje sygnalizacji mi
dzykomórkowej
1. Na sygnał reaguj
tylko te komórki, które
maj
receptory dla cz
steczek sygnałowych
2. Odpowied
komórki na sygnał zale
y od
specjalizacji czynno
ciowej komórki i od
rodzaju receptora (mog
istnie

ne
receptory dla jednej cz
steczki sygnałowej)
endokrynowa (dokrewna)
nerwowa (synaptyczna)
parakrynowa
autokrynowa
kontaktowa
Lokalizacja receptora w komórce
zale
y od tego, czy cz
steczka
sygnałowa mo
e przej
przez
błon
komórkow
cz
wi
ca
cz
steczk
sygnałow
(zewn
trzkomórkowa)
Receptory błonowe
cz
wewn
trzkomórkowa
błona
komórkowa
Funkcje receptora błonowego:

rozpoznanie i zwi
zanie cz
steczki sygnałowej

transdukcja sygnału

aktywacja efektora
(błonowy)
Je
eli te wszystkie funkcje s
pełnione przez receptor,
mówimy o transdukcji
jednoskładnikowej
; je
eli w interakcji
receptor-efektor po
rednicz
inne białka jest to transdukcja
wieloskładnikowa
Typy receptorów błonowych
1. Receptory sprz
one z kanałami
jonowymi (= kanały otwierane
ligandem)
jony
cz. sygnałowa
Transdukcja sygnału
i jego modyfikacje
Bezpo
rednia odpowied
:
natychmiastowe otwarcie kanału
cz. sygnałowa
2. Receptory
sprz
one
z białkami G
transdukcja
modulacja przez
inne czynniki
Bezpo
rednia
odpowied
:
aktywacja
pierwszego efektora (np. enzymu)
białko G
aktywowane
białko G
aktywowany
efektor
efektor
wzmocnienie
cz
steczka
sygnałowa
rozdzielenie do

nych efektorów
3. Receptory o funkcji enzymatycznej
Bezpo
rednia odpowied
: aktywacja
wewn
trzkomórkowej enzymatycznej cz
ci
receptora
REGULACJA
PROCESU
METABOLICZNEGO
REGULACJA
EKSPRESJI
GENU
REORGANIZACJA
CYTOSZKIELETU
nieaktywna cz
enzymatyczna
aktywna cz
enzymatyczna
5
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • hannaeva.xlx.pl