Zgryźliwość kojarzy mi się z radością, która źle skończyła.
Kurs Protela
S p o t k a n i a
z P r o t e l e m 9 9 S E
Spotkanie 16
Na kolejnych spotkaniach zajmujemy się zaa−
wansowanymi zagadnieniami, związanymi
z przygotowaniem plików produkcyjnych. Więcej
miejsca poświęcamy jednak pokrewnemu zaga−
dnieniu, które pokaże Ci całą sprawę w zupełnie
odmiennym świetle. Pokazuję Ci mianowicie, jak
można okrężną drogą przenieść przynajmniej
kluczowe informacje z płytki zaprojektowanej
w programie EAGLE do Protela czy Autotraxa.
Eagle − Autotrax
Ponieważ stary Autotrax nadal cieszy się du−
żą popularnością, a Protel na niektórych
komputerach wręcz nie chce pracować, wie−
lu Czytelników zainteresuje sposób przeno−
szenia plików Gerbera do Autotraxa. Pokażę
to na przykładzie jednego pliku .gbl. Proce−
dura jest bardzo podobna, tylko w EAGLE
przy tworzeniu plików Gerbera trzeba wy−
brać inny sterownik. Zamiast
GER−
BER_RS274X
,
trzeba wykorzystać
GERBE−
RAUTO_23
. Liczba 23 wskazuje na format
2.3 (pliki dla Protela miały format 2.4, co
zresztą widać w pierwszych liniach pliku),
a AUTO na fakt, że sterownik wygeneruje li−
stę apertur i nie będzie korzystał z żadnej go−
towej listy. Okno po ustawieniu pokazane
jest na
rysunku 14
.
Po kliknięciu przycisku
Process Job
pro−
gram wygeneruje plik
Automat3.gbl
, a także
dwa pliki dodatkowe:
Automat3.gpi
oraz
Au−
tomat3.whl
.
Konwersję na format Autotraxa umożliwi
niewielki programik
GERBTRAX.EXE
na−
pisany w roku 1993 przez
Mirosława Lacha
,
współpracownika AVT. Można go znaleźć na
jednej z płyt EP oraz na naszej stronie inter−
netowej.
Spośród trzech wytworzonych plików do
dalszej obróbki potrzebne będą dwa. Plik
z rozszerzeniem .gbl zostanie przekonwerto−
wany na plik .PCB za pomocą programu
GERBTRAX. Jest to malutki program pracu−
jacy w DOS−ie, więc można wykorzystać po−
lecenie Uruchom z Windows, klikając w le−
wym dolnym rogu ekranu przycisk Start
i wybierając Uruchom. Przykład pokazany
jest na
rysunku 15
. Generalnie składnia jest
następująca:
3 – 2 Mid Layer
4 – 3 Mid Layer
5 – 4 Mid Layer
6 – Bottom Layer
7 – Top Overlay
8 – Bottom Overlay
9 – Ground Plane
10 – Power Plane
11 – Power Plane
12 – Keep Out Layer
13 – Multilayer
Aby GERBTRAX prawidłowo odtwo−
rzył potrzebny nam rysunek ścieżek, po−
GERBTRAX.EXE <plik_źródłowy> <numer_warstwy> <lista_apertur> <plik_wyjściowy>
Oto przykład:
GERBTRAX.EXE C:\Automat3.gbl 6 Automat3.apt Automat3.PCB
Uruchamiając program GERBTRAX ko−
niecznie trzeba określić
<plik_źródłowy>
,
czyli po prostu plik Gerbera, który ma zostać
przetworzony. U nas będzie to przykładowy
plik
Automat3.gbl
. Plik Gerbera z natury
określa tylko jedną warstwę, i w pliku tym
nie ma informacji, która to warstwa. Podczas
konwersji przetwarzane elementy z pliku
Gerbera można umieścić na płytce na dowol−
nej z dostępnych w Autotraxie warstw. Aby
określić,
w której warstwie
mają zna−
leźć się przetworzone składniki, należy
podać
<numer_warstwy>
w postaci
liczby z zakresu 1...13. Oto znaczenie
liczb:
1 – Top Layer
2 – 1 Mid Layer
trzebna jest też
<lista_apertur>
, jak w pliku
*.whl
wygenerowanym przez EAGLE. Nie−
stety, sposób zapisu listy apertur dla EA−
GLE i Autotraxa jest nieco inny, więc trze−
ba przerobić listę z EAGLE *.whl na *.APT
do postaci strawnej dla programu GERB−
TRAX. Nie wystarczy zmienić rozszerze−
nia, trzeba też troche „pomajstrować” w pli−
ku.
Rysunek 16
pokazuje dwa okna Notat−
nika z oryginalną listą z EAGLE i listę dla
GERBTRAX po (ręcznym) wprowadzeniu
zmian. Jeśli porównasz oba pliki, z łatwo−
ścią dokonasz potem podobnych zmian
w swoich plikach *.whl.
Oto wymagany format listy apertur dla
GERBTRAX:
Rys. 14
<D−kod> <kształt> <x−rozmiar> <y−rozmiar> <średnica_otworu>
Rys. 15
Liczba spacji oddzielających poszczegól−
ne pozycje nie ma znaczenia. Zau−
waż, że rozmiary (i ew. średnica
otworów) mają być podane w mil−
sach, a w pliku *.whl są podane
w ułamkach cala. Średnica otworu
równa zeru to brak otworu, czyli
typowa, pełna plamka. Masz do
dyspozycji główne kształty:
60
Elektronika dla Wszystkich
CIRCULAR – w miejsce round, draw
RECTANGULAR – w miejsce rectangle
SQUARE – bez zmian
OCTAGONAL – w miejsce octagon
ROUNDRECT – w miejsce oval
Nieco więcej informacji (po angielsku)
znajdziesz w pliku STANDARD.APT wcho−
dzącym w skład pakietu Autotrax.
Na koniec dodam, że przy korzystaniu
z konwertera GERBTRAX można też nie po−
dawać nazwy pliku wyjściowego. Wtedy plik
wyjściowy otrzyma nazwę VIEWx.PCB, gdzie
x to numer warstwy. Możesz spróbować też
uruchomić program bez podania listy apertur.
W każdym razie po uruchomieniu GERB−
TRAX z podanymi wcześniej parametrami,
po naciśnięciu klawisza 1 oraz Enter, zosta−
nie utworzony plik .PCB w formacie Auto−
trax, który też można bez problemu wczytać
do Protela. W przypadku polecenia:
by wcześniej stworzyć dwie wersje jednej,
uniwersalnej listy: jedną dla GERBTRAX,
drugą dla EAGLE, żeby na jej podstawie wy−
generował plik(i) Gerbera. Obie wersje mają
opisywać identyczne apertury, ale będą się
różnić sposobem zapisu. Dla ciekawości stwo−
rzyłem obie wersje takiej uniwersalnej listy
apertur. Te listy apertur (
STD.whl, STD.APT
)
oraz program GERBTRAX są dostępne na na−
szej stronie internetowej (www.edw.com.pl).
Potem w EAGLE trzeba wybrać sterow−
nik
GERBER_23
, a w dodatkowe okienko
trzeba wpisać ścieżkę do uniwersalnego pli−
ku apertur
STD.whl
.
W praktyce okazuje się, że lista musiałaby
być długa, bo w różnych projektach i elemen−
tach bibliotecznych zawarte są składniki ry−
sowane najróżniejszymi liniami. Jeśli chcesz,
możesz uzupełnić moją skromną listę apertur
(okrągłe, prostokątne i ośmiokątne); może
D:\GERBTRAX.EXE D:\Automat3.gbl 6 Automat3.apt Automat3.PCB
w pliku płytki .PCB będzie to jedna warstwa –
BottomLayer
.
Rysunek 17
pokazuje taki plik
umieszczony w Protelu na niewykorzystywa−
nej warstwie
BottomOverlay
. Jest to niejako
podkładka, na której zostaną poustawiane ele−
menty biblioteczne i prowadzone ścieżki.
ona być dowolnie długa, numeracja nie musi
być ciągła. Zasady są bardzo proste – otwórz
w Notatniku i uzupełniaj jednocześnie oba
pliki STD.whl i STD.APT. Ostrzegam, że
często będziesz musiał uzupełniać taką listę.
Więcej informacji o formatach RS−274D i
RS274X można znaleźć np. pod adresami:
www.artwork.com/gerber/appl2.htm
www.artwork.com/gerber/274x/rs274x.htm
opis standardu RS274X w postaci PDF (pra−
wie 400kB) można także ściągnąć z
Jeszcze raz Gerber
Teoretycznie, zamiast za każdym razem prze−
rabiać listę apertur stworzoną w EAGLE przez
sterownik GERBERAUTO_23, można było−
Rys. 16
www.maniabarco.com/transdown.asp
Szeroki opis przygotowania plików
Gerbera w programie EAGLE (Eagle Ger−
ber Tutorial) dostępny jest pod adresem:
www.precma.com/informatica/tutorial.htm
Rys. 17
Zakończenie
Cykl o podstawach Protela 99SE dobiegł
końca.
Jestem przekonany, że te informacje
wzbogaciły Twoja wiedzę i że potrafisz w ra−
zie potrzeby praktycznie wykorzystać podane
wskazówki. Jeśli jednak uważasz, że powinny
pojawić się następne odcinki, napisz do mnie.
Piotr Górecki
Elektronika dla Wszystkich
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl hannaeva.xlx.pl
S p o t k a n i a
z P r o t e l e m 9 9 S E
Spotkanie 16
Na kolejnych spotkaniach zajmujemy się zaa−
wansowanymi zagadnieniami, związanymi
z przygotowaniem plików produkcyjnych. Więcej
miejsca poświęcamy jednak pokrewnemu zaga−
dnieniu, które pokaże Ci całą sprawę w zupełnie
odmiennym świetle. Pokazuję Ci mianowicie, jak
można okrężną drogą przenieść przynajmniej
kluczowe informacje z płytki zaprojektowanej
w programie EAGLE do Protela czy Autotraxa.
Eagle − Autotrax
Ponieważ stary Autotrax nadal cieszy się du−
żą popularnością, a Protel na niektórych
komputerach wręcz nie chce pracować, wie−
lu Czytelników zainteresuje sposób przeno−
szenia plików Gerbera do Autotraxa. Pokażę
to na przykładzie jednego pliku .gbl. Proce−
dura jest bardzo podobna, tylko w EAGLE
przy tworzeniu plików Gerbera trzeba wy−
brać inny sterownik. Zamiast
GER−
BER_RS274X
,
trzeba wykorzystać
GERBE−
RAUTO_23
. Liczba 23 wskazuje na format
2.3 (pliki dla Protela miały format 2.4, co
zresztą widać w pierwszych liniach pliku),
a AUTO na fakt, że sterownik wygeneruje li−
stę apertur i nie będzie korzystał z żadnej go−
towej listy. Okno po ustawieniu pokazane
jest na
rysunku 14
.
Po kliknięciu przycisku
Process Job
pro−
gram wygeneruje plik
Automat3.gbl
, a także
dwa pliki dodatkowe:
Automat3.gpi
oraz
Au−
tomat3.whl
.
Konwersję na format Autotraxa umożliwi
niewielki programik
GERBTRAX.EXE
na−
pisany w roku 1993 przez
Mirosława Lacha
,
współpracownika AVT. Można go znaleźć na
jednej z płyt EP oraz na naszej stronie inter−
netowej.
Spośród trzech wytworzonych plików do
dalszej obróbki potrzebne będą dwa. Plik
z rozszerzeniem .gbl zostanie przekonwerto−
wany na plik .PCB za pomocą programu
GERBTRAX. Jest to malutki program pracu−
jacy w DOS−ie, więc można wykorzystać po−
lecenie Uruchom z Windows, klikając w le−
wym dolnym rogu ekranu przycisk Start
i wybierając Uruchom. Przykład pokazany
jest na
rysunku 15
. Generalnie składnia jest
następująca:
3 – 2 Mid Layer
4 – 3 Mid Layer
5 – 4 Mid Layer
6 – Bottom Layer
7 – Top Overlay
8 – Bottom Overlay
9 – Ground Plane
10 – Power Plane
11 – Power Plane
12 – Keep Out Layer
13 – Multilayer
Aby GERBTRAX prawidłowo odtwo−
rzył potrzebny nam rysunek ścieżek, po−
GERBTRAX.EXE <plik_źródłowy> <numer_warstwy> <lista_apertur> <plik_wyjściowy>
Oto przykład:
GERBTRAX.EXE C:\Automat3.gbl 6 Automat3.apt Automat3.PCB
Uruchamiając program GERBTRAX ko−
niecznie trzeba określić
<plik_źródłowy>
,
czyli po prostu plik Gerbera, który ma zostać
przetworzony. U nas będzie to przykładowy
plik
Automat3.gbl
. Plik Gerbera z natury
określa tylko jedną warstwę, i w pliku tym
nie ma informacji, która to warstwa. Podczas
konwersji przetwarzane elementy z pliku
Gerbera można umieścić na płytce na dowol−
nej z dostępnych w Autotraxie warstw. Aby
określić,
w której warstwie
mają zna−
leźć się przetworzone składniki, należy
podać
<numer_warstwy>
w postaci
liczby z zakresu 1...13. Oto znaczenie
liczb:
1 – Top Layer
2 – 1 Mid Layer
trzebna jest też
<lista_apertur>
, jak w pliku
*.whl
wygenerowanym przez EAGLE. Nie−
stety, sposób zapisu listy apertur dla EA−
GLE i Autotraxa jest nieco inny, więc trze−
ba przerobić listę z EAGLE *.whl na *.APT
do postaci strawnej dla programu GERB−
TRAX. Nie wystarczy zmienić rozszerze−
nia, trzeba też troche „pomajstrować” w pli−
ku.
Rysunek 16
pokazuje dwa okna Notat−
nika z oryginalną listą z EAGLE i listę dla
GERBTRAX po (ręcznym) wprowadzeniu
zmian. Jeśli porównasz oba pliki, z łatwo−
ścią dokonasz potem podobnych zmian
w swoich plikach *.whl.
Oto wymagany format listy apertur dla
GERBTRAX:
Rys. 14
<D−kod> <kształt> <x−rozmiar> <y−rozmiar> <średnica_otworu>
Rys. 15
Liczba spacji oddzielających poszczegól−
ne pozycje nie ma znaczenia. Zau−
waż, że rozmiary (i ew. średnica
otworów) mają być podane w mil−
sach, a w pliku *.whl są podane
w ułamkach cala. Średnica otworu
równa zeru to brak otworu, czyli
typowa, pełna plamka. Masz do
dyspozycji główne kształty:
60
Elektronika dla Wszystkich
CIRCULAR – w miejsce round, draw
RECTANGULAR – w miejsce rectangle
SQUARE – bez zmian
OCTAGONAL – w miejsce octagon
ROUNDRECT – w miejsce oval
Nieco więcej informacji (po angielsku)
znajdziesz w pliku STANDARD.APT wcho−
dzącym w skład pakietu Autotrax.
Na koniec dodam, że przy korzystaniu
z konwertera GERBTRAX można też nie po−
dawać nazwy pliku wyjściowego. Wtedy plik
wyjściowy otrzyma nazwę VIEWx.PCB, gdzie
x to numer warstwy. Możesz spróbować też
uruchomić program bez podania listy apertur.
W każdym razie po uruchomieniu GERB−
TRAX z podanymi wcześniej parametrami,
po naciśnięciu klawisza 1 oraz Enter, zosta−
nie utworzony plik .PCB w formacie Auto−
trax, który też można bez problemu wczytać
do Protela. W przypadku polecenia:
by wcześniej stworzyć dwie wersje jednej,
uniwersalnej listy: jedną dla GERBTRAX,
drugą dla EAGLE, żeby na jej podstawie wy−
generował plik(i) Gerbera. Obie wersje mają
opisywać identyczne apertury, ale będą się
różnić sposobem zapisu. Dla ciekawości stwo−
rzyłem obie wersje takiej uniwersalnej listy
apertur. Te listy apertur (
STD.whl, STD.APT
)
oraz program GERBTRAX są dostępne na na−
szej stronie internetowej (www.edw.com.pl).
Potem w EAGLE trzeba wybrać sterow−
nik
GERBER_23
, a w dodatkowe okienko
trzeba wpisać ścieżkę do uniwersalnego pli−
ku apertur
STD.whl
.
W praktyce okazuje się, że lista musiałaby
być długa, bo w różnych projektach i elemen−
tach bibliotecznych zawarte są składniki ry−
sowane najróżniejszymi liniami. Jeśli chcesz,
możesz uzupełnić moją skromną listę apertur
(okrągłe, prostokątne i ośmiokątne); może
D:\GERBTRAX.EXE D:\Automat3.gbl 6 Automat3.apt Automat3.PCB
w pliku płytki .PCB będzie to jedna warstwa –
BottomLayer
.
Rysunek 17
pokazuje taki plik
umieszczony w Protelu na niewykorzystywa−
nej warstwie
BottomOverlay
. Jest to niejako
podkładka, na której zostaną poustawiane ele−
menty biblioteczne i prowadzone ścieżki.
ona być dowolnie długa, numeracja nie musi
być ciągła. Zasady są bardzo proste – otwórz
w Notatniku i uzupełniaj jednocześnie oba
pliki STD.whl i STD.APT. Ostrzegam, że
często będziesz musiał uzupełniać taką listę.
Więcej informacji o formatach RS−274D i
RS274X można znaleźć np. pod adresami:
www.artwork.com/gerber/appl2.htm
www.artwork.com/gerber/274x/rs274x.htm
opis standardu RS274X w postaci PDF (pra−
wie 400kB) można także ściągnąć z
Jeszcze raz Gerber
Teoretycznie, zamiast za każdym razem prze−
rabiać listę apertur stworzoną w EAGLE przez
sterownik GERBERAUTO_23, można było−
Rys. 16
www.maniabarco.com/transdown.asp
Szeroki opis przygotowania plików
Gerbera w programie EAGLE (Eagle Ger−
ber Tutorial) dostępny jest pod adresem:
www.precma.com/informatica/tutorial.htm
Rys. 17
Zakończenie
Cykl o podstawach Protela 99SE dobiegł
końca.
Jestem przekonany, że te informacje
wzbogaciły Twoja wiedzę i że potrafisz w ra−
zie potrzeby praktycznie wykorzystać podane
wskazówki. Jeśli jednak uważasz, że powinny
pojawić się następne odcinki, napisz do mnie.
Piotr Górecki
Elektronika dla Wszystkich