Zgryźliwość kojarzy mi się z radością, która źle skończyła.

Basil Henry LIDDELL HART

 

1.     POSTAĆ AUTORA, ŻYCIE, DOKONANIA.

Sir Basil Henry LIDDELL HART, przed otrzymaniem znany jako kapitan B. H. Liddell Hart, ( - ) - , któremu przypisuje się wywarcie znaczącego wpływu na rozwój .

Urodził się w Paryżu jako syn . Wykształcenie zdobył już w ojczyźnie - ukończył . Podczas służył na froncie. Podczas odniósł obrażenia w wyniku ataku gazowego. Został też odznaczony za odwagę. Następnie trafił do , skąd już jako pracownik półetatowy (przeszedł dwa lekkie w  i r.), odszedł w stopniu w roku (w tym samym roku dodał do swojego matki - Liddell). Nie zrezygnował z dodawania do nazwiska swojego stopnia wojskowego, co uznano za postępowanie w bardzo złym tonie, gdyż przyjęto, że po odejściu z wojska wciąż posługiwać się swoim stopniem powinni jedynie ci żołnierze, którzy osiągnęli rangę wyższą od .

Poświęcił się karierze pisarskiej i dziennikarskiej. Do współpracował z i . Następnie zaczął publikować książki poświęcone wojskowości i wielkich dowódców, takich jak: , , czy , których uważał za wzory strategów.

Według odtajnionych we wrześniu r. dokumentów , plany „wyciekły” i trafiły w ręce Harta. 3 miesiące przed operacją przygotował na ich temat krytyczny tekst, z którym następnie zapoznali się prominentni politycy i wojskowi. W połączeniu z jego wcześniejszymi krytycznymi wypowiedziami na temat sposobu prowadzenia wojny sprowadziło to na niego podejrzenia o sympatyzowanie z . zażądał jego ia, lecz MI5 ograniczyła się do obserwacji, przechwytywania jego listów i podsłuchiwania rozmów telefonicznych.

Krótko po wojnie spotykał się z wieloma najwyższymi dowódcami niemieckimi, a ich wypowiedzi publikował. Przekonał też rodzinę , by pozwoliła mu przeredagować i opublikować dokumenty i zapiski dowódcy .

W r. Liddell Hart otrzymał tytuł .

 

Podsumowanie / dokonania:

·         autor ponad 30 prac z dziedziny historii wojen (I i II) i teorii sztuki wojennej;

·         wszystkie problemy rozpatrywał w kontekście potrzeb i interesów Anglii;

·         cel pracy pisarskiej – umacnianie militarnej potęgi państwa;

·         prowadził walkę z konserwatywnym kierownictwem wojskowym;

·         żądał radykalnej rewizji przyjętych w Anglii zasad strategii i sztuki wojennej;

·         zwolennik całkowitej motoryzacji i mechanizacji WLąd oraz zwiększenia rangi lotnictwa w systemie SZ;

·         znalazł większe uznanie w innych krajach, np. Niemczech niż w Anglii;

·         dla niektórych kół rządzących i wojskowych był wyrocznią w sprawach strategii i taktyki;

·         niektóre źródła uznają go jako konsultanta planów kampanii na Synaju (agresja Izraela przeciwko Egiptowi w 1956r.);

·         w 1954r. wydał w Nowym Jorku „Strategię i działania pośrednie” - 494 str., mapki, szkice i plany. Wyd. MON 1956r.; cztery części:

1.     Strategia od Vw. p.n.e. do XXw. n.e.;

2.     Strategia I WŚ;

3.     Strategia II WŚ;

4.     Podstawy strategii i wielkiej strategii.

 

2.     EPOKA, PAŃSTWO, POLITYKA, TECHNIKA.

Za życia Harta świat targany był dwoma wielkimi wojnami oraz burzliwym okresem zimnowojennym. Lata jego działalności to dynamiczny rozwój myśli technicznej i techniki wojskowej.

 

3.     ŹRÓDŁA WIEDZY (METODOLOGIA).

Brak tego hasła w Encyklopedii PWN. Źródło biograficzne – „Wikipedia”.

 

4.     KONSTRUKCJA DZIEŁA.

Basil Henry LIDDELL HART – „STRATEGIA. Działania pośrednie”

Biblioteka Wiedzy Wojskowej – Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej Warszawa 1959.

Wydawnictwo „Strategia. Działania pośrednie” zawiera przedmowę do wydania polskiego, przedmowy do dwóch wydań oryginalnych, cztery części oraz dwa dodatki i indeks.

Część I – Strategia od piątego wieku p.n.e. do dwudziestego wieku n.e. - składa się z dziesięciu rozdziałów:

F     Rozdział I              - Historia jako źródło doświadczeń praktycznych

F     Rozdział II              - Wojny greckie – Epaminondas, Filip i Aleksander

F     Rozdział III              - Wojny rzymskie – Hannibal, Scypion i Cezar

F     Rozdział IV              - Wojny bizantyjskie – Belizariusz i Narses

F     Rozdział V              - Wojny średniowiecza

F     Rozdział VII              - Siedemnasty wiek – Gustaw, Cromwell, Turenne

F     Rozdział VIII- Rewolucja francuska i Napoleon Bonaparte

F     Rozdział IX              - 1854 – 1914

F     Rozdział X              - Wnioski z dwudziestu pięciu wieków

 

Część II – Strategia pierwszej wojny światowej - składa się z czterech rozdziałów:

F     Rozdział XI              - Plany i ich realizacja na zachodnim teatrze wojny

F     Rozdział XII              - Północno – wschodni teatr działań wojennych

F     Rozdział XIII- Południowo – wschodni, czyli śródziemnomorski teatr działań

  wojennych

F     Rozdział XIV- Strategia 1918 roku

 

Część III – Strategia drugiej wojny światowej - składa się z czterech rozdziałów:

F     Rozdział XV                  - Strategia Hitlera

F     Rozdział XVI   - Okres zwycięstw Hitlera

F     Rozdział XVII  - Zmierzch Hitlera

F     Rozdział XVIII - Upadek Hitlera

 

Część IV – Podstawy strategii i wielkiej strategii - składa się z czterech rozdziałów:

F     Rozdział XIX  - Teoria strategii

F     Rozdział XX   - Istota strategii i taktyki

F     Rozdział XXI  - Cel państwowy i cel wojenny

F     Rozdział XXII – Wielka strategia

 

Dodatek I – Strategia działań pośrednich w kampanii północno – afrykańskiej

                   w latach 1940 – 1942

Dodatek II – Analiza strategiczna walk ostatniego roku.

 

Dzieło zakończone jest indeksem i spisem treści.

 

5.     TEZY STRATEGICZNE.

Przedmowa do wydania polskiego.

Wszystkie prace LIDDELL HARTA poświęcone są głównie sprawie umocnienia militarnej potęgi imperializmu angielskiego; nawet ogólnie obowiązujące zasady teoretyczne, którym daje wyraz w swych pracach, sięgają korzeniami do specyfiki położenia geograficznego i interesów Anglii i mogą być zastosowane z pożytkiem głównie przez Anglię.

LIDDELL HART głosił postulaty całkowitej motoryzacji i mechanizacji wojsk lądowych, zwiększenia ciężaru gatunkowego lotnictwa w systemie sił zbrojnych.

Według definicji autora – strategia oznacza „sztukę rozdziału i użycia środków wojennych dla urzeczywistnienia celów polityki”, natomiast „wielka strategia” jest wyłącznie dziedziną działalności kierownictwa politycznego.

 

Przedmowa.

- (…) w czystej strategii wojennej należy kierować się bardziej dalekowzrocznymi i szerszymi celami „wielkiej strategii”.

- marszałek RAF Sir John Slessor – „wojna światowa doby obecnej byłaby samobójstwem ludzkości i końcem znanej nam cywilizacji”.

- marszałek RAF lord Tedder – „współzawodnictwo w stosowaniu broni atomowej byłoby nie pojedynkiem, lecz raczej obopólnym samobójstwem”.

- Doprowadzając moc zniszczenia do krańcowości – „samobójstwa”, potęga atomowa pobudza i przyspiesza nawrót do metod pośrednich; są one istotą strategii, nadają, bowiem działaniom wojennym cechy inteligencji, które wynoszą je ponad brutalne stosowanie siły.

- (…) działania pośrednie mają znacznie szersze zastosowanie, są one prawem życia we wszystkich dziedzinach: są prawdą filozoficzną. Ich zastosowanie uważałem za klucz do rozwiązania w praktyce każdego zagadnienia, w których przeważa czynnik ludzki, (…)

- We wszystkich podobnych wypadkach bezpośrednie forsowanie nowej idei wywołuje uporczywy sprzeciw, wzmagając tym samym trudności przeprowadzenia zmian w poglądach. Osiąga się to znacznie łatwiej i znacznie szybciej przez niespodziewaną infiltrację odmiennej idei lub dzięki argumentowi, który osłabia odruchową opozycję.

- (…) najpewniejszym sposobem pozyskania przełożonego dla nowego pomysłu jest wmówienie w niego, że to jest jego własny pomysł.

- (…) najlepsze wyniki daje wyciągnięcie strony przeciwnej z jej stanowisk obronnych.

- Idea działania pośredniego jest ściśle związana ze wszystkimi zagadnieniami dotyczącymi wpływu jednego umysłu na drugi – jest to najbardziej wpływowy czynnik w historii ludzkości.

 

CZĘŚĆ PIERWSZA

Strategia od piątego wieku p.n.e. do dwudziestego wieku n.e.

Rozdział I – „Historia jako źródło doświadczeń historycznych”

- Bismarck – „Głupcy mówią, że uczą się na własnych doświadczeniach. Ja wolę korzystać z doświadczeń innych.” - chociaż czynniki moralne i fizyczne są nierozłączne i niepodzielne aforyzm ten ma swą nieprzemijającą wartość, ponieważ wyraża on ideę dominacji czynnika moralnego we wszystkich decyzjach natury wojskowej. W historii wojen stanowi on czynnik bardziej stały, ulegający jedynie nieznacznym zmianom, podczas gdy czynniki fizyczne zmieniają się niemal w każdej wojnie i w każdej sytuacji wojennej.

- W sferze fizycznej jedynym stałym czynnikiem jest nieustanna zmienność środków i warunków.

- (…) reakcja natury ludzkiej na niebezpieczeństwo zmienia się nieznacznie.

- Przewaga czynników psychicznych nad fizycznymi i ich większa stałość prowadzą do wniosku, że podstawa każdej teorii wojennej winna być możliwie jak najszersza. Wyczerpujące badania jednej kampanii, o ile nie jest oparte na rozległej znajomości historii wojen, może łatwo sprowadzić na manowce. Jeżeli jednak stwierdzimy, że w wielu wypadkach, w różnych epokach i warunkach dana przyczyna pociąga za sobą dany skutek, uzyskujemy podstawę do traktowania tej przyczyny za nieodłączną część teorii wojennej.

- (…) rzadko udawało się osiągnąć dodatnie wyniki w wojnie, jeśli nie udało się zaskoczyć przeciwnika przez zastosowanie działań pośrednich.

- W strategii najdłuższa droga okrężna często jest najkrótszą do celu.

- Napoleon – „stan moralny tak się ma do stanu fizycznego, jak trzy do jednego”

- (…) podczas gdy pozornie siłę nieprzyjacielskich wojsk lub kraju określa ich liczebność i zasoby, jest ona zasadniczo uzależniona od stałości kierownictwa, stanu moralnego i zaopatrywania.

- w większości kampanii bardzo ważnym wstępem do pokonania nieprzyjaciela było zachwianie jego równowagi psychicznej i fizycznej.

 

Rozdział III – „Wojny rzymskie – Hannibal, Scypion i Cezar”

- (…) wykorzystanie manewru na tyły dla psychologicznego oddziaływania na nieprzyjaciela, oparte na wnikliwym studium...

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • hannaeva.xlx.pl