Zgryźliwość kojarzy mi się z radością, która źle skończyła.
ĆW. 5.7.
Cel ćwiczenia
W doświadczeniu zbadamy szybkość reakcji redukcji manganianu(VII) potasu za pomocą szczawianu sodu, w której siarczan(VI) manganu(II) uczestniczy jako katalizator zwiększając szybkość reakcji. W badanej reakcji siarczan(VI) manganu(II) jest jednocześnie produktem reakcji. Taka substancja nazywa się katalizatorem wewnętrznym (lub autokatalizatorem), a sam proces - autokatalizą.
Odczynniki:
► 0,1 M manganian(VII) potasu, KMnO4
► 0,05 M szczawian sodu, Na2C2O4
► 0,25 M siarczan(VI) manganu(II), MnSO4
► stężony (96%) kwas siarkowy(VI), H2SO4
Sprzęt laboratoryjny:
► statyw z probówkami
► probówki miarowe
Wykonanie ćwiczenia:
Þ Do dwóch probówek wlej po 5 cm3 0,05 M szczawianu sodu, Na2C2O4 oraz po 1 cm3 stężonego roztworu kwasu siarkowego(VI), H2SO4.
Þ Do pierwszej probówki dodaj 2 krople 0,25 M siarczanu(VI) manganu(II), MnSO4.
Þ Następnie do obu probówek dodaj równocześnie po 2 krople 0,1 M roztworu manganianu(VII) potasu, KMnO4.
Þ W obu probówkach obserwuj szybkość zaniku fioletowego zabarwienia manganianu(VII) potasu na skutek redukcji jonów manganianowych(VII), MnO4- do jonów manganu(II), Mn2+.
Dyskusja:
1. W której probówce reakcja redoks zaczęła zachodzić szybciej?
2. Jaki mechanizm autokatalizy możesz zaproponować na podstawie tego eksperymentu?.