12 - DRŻENIE SAMOISTNE, V rok, Neurologia

2/2

Drżenie samoistne

                       DRŻENIE SAMOISTNE

           TREMOR ESSENTIALIS, CHOROBA MINORA

1.       A. Prusiński  „Neurologia praktyczna“

2.       R. Mazur i wsp.  „Podstawy kliniczne neurologii“

· dość częsta przyczyna drżenia

· śr. 400/100 tys.

ETIOLOGIA:

· etiologia jest nieznana

· często występowanie rodzinne

PATOGENEZA:

OBRAZ  KLINICZNY:

· drżenie :

-               najczęściej obie konczyny górne, często także głowa

-               może dotyczyć też kończyn dolnych

-               ma charakter pozycyjny

-               w czasie badania można je uwidocznić polecając choremu wyciągnąć ręce przed siebie

-               czynniki nasilające :

®                                             emocje

®                                             obciążenie (np. szklanka na tacy)

-    u znacznej częsci chorych zanika po spożyciu nawet niewielkiej dawki alkoholu

POSTACIE KLINICZNE :

· postać rodzinna :

-               zaczyna się w młodym wieku i trwa całe życie, stopniowo się nasilając

-               początkowo drżenie jest drobne, wyłącznie posturalne, dotyczące rąk

-               z biegiem lat amplituda narasta, dołącza się komponent zamiarowy, a niekiedy nawet spoczynkowy

-               może dotyczyć również głowy, stóp i głosu

· postać sporadyczna :

-               może wystąpić w każdym wieku, ale najczęściej po 50 r.ż

-               objawem początkowym bywa drżenie głowy

· drżenie ortostatyczne :

-               drżenie obejmuje kończyny dolne i pojawia się jedynie w czasie spokojnego stania

-               znika przy chodzeniu i leżeniu

-               rzadko występuje

ROZPOZNANIE:

RÓŻNICOWANIE:

· drżenie fizjologiczne :

-               może się nasilać pod wpływem emocji, tyreotoksykozy, hipoglikemii

· nerwica :

-               objawy ustępują po odwróceniu uwagi i uspokojeniu

· choroba Parkinsona :

-               obecnosć także innych objawów

LECZENIE:

· beta – blokery nieselektywne :

-               propranolol :

®                                             w dużych dawkach nawet > 300 mg/dz. (w 2 – 3 dawkach podzielonych)

®                                             do dużych dawek należy dochodzić stopniowo

®                                             Propranolol in tabl. a 10 mg (No 50), a 40 mg (No 50) (R)

®                                             Propranolol prolongatum in tabl. a 80 mg i 160 mg (No 20) (PP)

· primidon :             

-               w małych dawkach (do 250 mg/dz.)

-               Mizodin in tabl a 250 mg (No 60) (PP, bezpł. epi)

· leczenie skojarzone :

-               primidon + propranolol + benzodiazepiny

· klonazepam :

-               w drżeniu ortostatycznym

-               stopniowo ­ od 1 mg do 4 – 6 mg/dz.

-               Clonazepamum in tabl a 0,5 mg i 2 mg (No 30) (PP, bezpł. epi)

POWIKŁANIA:

ROKOWANIE:

· rokowanie co do wyleczenia jest wątpliwe, ale odpowiednie leczenie może ¯ nasilenie

  objawów

PROFILAKTYKA:

PATRZ TEŻ:

·

·