Zgryźliwość kojarzy mi się z radością, która źle skończyła.

14.             Twórczość B. Schulza (koncepcja mityzacji rzeczywistości, poetyckość języka, wpływ psychoanalizy, oniryczność)

 

-                    dwie książki: „Sklepy cynamonowe” (1933 rok; pod protekcję Zofii Nałkowskiej) oraz „Sanatorium pod klepsydrą” (1937 rok)

-                                 obydwa tomy to zbiory opowiadań pisanych w pierwszej osobie

-                                 dorosły narrator ewokuje wspomnienia z dzieciństwa

-                                 akcja rozgrywa się na pograniczu dwóch epok: XIX – wiecznej zastanej kultury mieszczańskiej oraz XX – wiecznej nowoczesności

-                                 przełom oglądany jest z perspektywy pesymisty i aurze dekadencji

-                    piękno znajduje się w regresie form materialnych

-                                 wyraźna estetyka brzydoty i choroby

-                                 antywaloryczność łączy się z poczuciem kryzysu i krytyką współczesnej kultury

-                                 główny bohater jest świat, który charakteryzuje się monstrualną przejrzystością, chorobliwym rozbuchaniem materii, fizycznym i umysłowym zwyrodnieniem jego przedstawicieli

-                                 warstwę intersubiektywnie sprawdzalną Schulz opisuje bardzo

-                    proza Schulza jest silnie osadzona w tradycji (z uwagi na opozycję wobec panującego w międzywojniu realizmowi jest zaliczany do awangardy)

-                    zaciera granicę między światem realnym a snem, marzeniem a mitopodobym wydarzeniem

-                                 mit to kategoria najbardziej podstawowa w pisarstwie Schulza

-                                             nie ma na myśli, którejś z gotowych mitologii

-                                             chodzi o żywy mit tkwiący w podświadomości człowieka, zwłaszcza w odczuciach dzieciństwa

-                                             wyraźnie nawiązuje do archetypów Junga

-                                 nie jest to mitologizacja prywatna; jest wyraźnie osadzona w tradycji biblijnej i helleńskiej

-                                 dąży do odtworzenia prawd wspólnych całej ludzkości

-                    bohater często wchodzi w rzeczywistość równoległą do realnej

-                                 ukryta rzeczywistość nie jest jednoznacznie radosna; może być koszmarem

-                                 jest na pewno bujna, naładowana możliwościami, poetycka i zmysłowa

-                    dzieła Schulza to walka ze śmiercią z pozycji materialisty, piewcy materii

-                                 świat pozagrobowy jako zdegenerowana forma materii

-                                 zakłada jednorodność różnych form materii co uprawnia go do ingerencji w ich struktury

-                    jednym z najważniejszych motywów mitologicznych jest Księga

-                                 jest to symbol wiedzy tajemniczej; istnieje w mitycznym poza – czasie

-                                 znajdują się w niej odpowiedzi na wszystkie pytania

-                                 w jej wyobrażeniu krzyżują się różne inspiracje (przede wszystkim wywodzące się z żydowskiej tradycji religijnej)

-                                 wykorzystuje tylko niektóre elementy tych wierzeń

-                                 wszystko wplata w przeżycia dziecka samodzielnie poszukującego ukrytego sensu w słowie pisanym

-                                 dzieciństwo u Schulza to okres genialny

-                    oniryzm u Schulza jest bardzo charakterystyczny

-                                 całe opowiadania się snopodobne

-                                 tam nikt nie śpi, nie są to relacje z marzeń sennych danej postaci

-                                 wszystkie opowiadania są oparte na mechanizmie snu (fantastyczność a jednocześnie materialność, podważenie zasad logicznych)

-                                 u podłoża fabuł leży mitomania dziecka o rozbuchanej wyobraźni

-                    świat Schulza jest bardzo poetycki (wyraźne analogie do Leśmiana)

-                                 proza silnie zmetaforyzowana

-                                 barokowe zdania rozrastają się, tworzą ciągi

-                                 wyraźne poszukiwanie właściwych określeń wśród ich bogactwa, wśród pewnego naddatku słownego terminów oddających rozwój materii

-                                 poznanie ma charakter dynamiczny

-                                             życie to nieustające przemiana, dzianie się

-                                             płynność strumienia życia

-                                             płynny stosunek między rzeczą a słowem

-                                 rzeczy, procesy, pory roku czy dnia podlegają animizacji i personifikacji; przypisuje się im odrębny byt i samodzielną wolę

-                                 zrazem dziwny, mistyczny świat wciąż posiada realne odniesienia

-                                 dystans jest zbudowany poprzez użycie języka scjentyficznego

-                    erotyzm w prozie i grafice Schulza ma charakter perwersyjny

-                                 jest zakorzeniony we wzorach ekspresjonistycznych

-                                 znajduje się w kręgu oddziaływania modernizmu polskiego i austriackiego

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • hannaeva.xlx.pl