14, praca socjalna, kaźmierczak łuczyńska wprowadzenie do pomocy społecznej

będzie podejmował działalność opartą jedynje na racjonalnej wiedzy, zgodną z wyraźnie określonym kodekserrj etycznym. Przedkładanie służby publicznej nad własny interes oraz jjrzejście przez wyspecjali­zowany, formalny program szkoleń to koleji,6 cechy grup zawodowych profesjonalistów.

Profesja pracownika socjalnego jest tyjn (obszarem aktywności zawodowej, w którym wyraźnie zaznacza sję dążenie do profesjonali­zacji. Staje się ona jednym z dwóch podstawowych elementów budo­wania etosu grupy zawodowej. Drugim jest ^/yraźny nacisk na prze­strzeganie norm etycznych i realizowanie \vartości takich, jak: posza­nowanie człowieka, prawo każdego do życja w warunkach odpowia­dających godności jednostki itp. Określanie standardów zawodowych, budowanie świadomości społecznej, specja^^acja w pracy z określo­nymi grupami klientów, prowadzenie pracy sOcjalnej, tworzenie zawo­dowych kodeksów etycznych to niektóre tylko aspekty związane z profesjonalizacją. Ale jak twierdzą niekt^j-zy, zawodu pracownika socjalnego można się wyuczyć, ale pracownikiem socjalnym albo człowiek się rodzi, albo nieJTo właśnie dyspozycje psychiczne, spe­cyficzny stosunek do osób potrzebujących pOJTiocy oraz wiedza, umie­jętności zawodowe i postawy czynią z pracownika socjalnego profe­sjonalistę od pomagania.'Jest to zawód nazywany zawodem pograni­cza, ponieważ dotyka w rzeczywistości rożr,ych obszarów funkcjono­wania społecznego i różnych podsystemów ^połecznych. Stąd realiza­cja postulatu zintegrowanego spojrzenia na ^dzkie potrzeby staje się jedną z podstawowych cech pomocy społec^ej.

Instrumenty instytucji pomocy społecznej

Jak już wcześniej stwierdzono, podstawowymi instrumentami, ja­kimi posługuje się współczesna pomoc spoleczna, są: praca socjalna, zasiłki finansowe i usługi.

Praca socjalna

Praca socjalna, jako specyficzny typ aktywności zawodowej pra­cownika socjalnego, jest jednocześnie jedną z form usług socjalnych, świadczonych przez agencje pomocy społec^ej. Ze względu na pod­stawowe znaczenie dla skutecznego ich funkcjonowania zdecydowali­śmy się na jej wyodrębnienie.

Termin „praca socjalna" ma wiele różwch definicji. Mają one jednak pewne wspólne elementy:

U. praca socjalna jest typem aktywności zawodowej, jest profesją, której wykonywanie możliwe jest po zdobyciu odpowiedniego wy­kształcenia; i

'2. adresatem pracy socjalnej jest jednostka, rodzina zagrożona trudną sytuacją życiową lub sama społeczność lokalna;

3. celem pracy socjalnej jest poprawa funkcjonowania indywidu­alnego i społecznego jednostek, rodzin lub grup i w efekcie doprowa­dzenie ich do samodzielności życiowej i rozwoju;

' 4. właściwą pracy socjalnej sferą aktywności i interwencji jest relacja jednostka - środowisko.

grupy zorientowane na osiągnięcie celów społecznych

Tradycyjnie, ze względu na typ odbiorców pracy socjalnej, wyróż­nia się trzy jej metody: praca z jednostką i rodziną, praca z grupą, praca w społeczności lokalnej. Każdej z nich można przyporządkować okre­ślone formy pracy.