Zgryźliwość kojarzy mi się z radością, która źle skończyła.
Protokół TCP/IP (Transmission Control Protocol/Internet Protocol) jest najpopularniejszym protokołem i podstawą działania Internetu.
Protokół internetowy został stworzony we wczesnych latach 70.
Podstawowym założeniem modelu TCP/IP jest podział całego zagadnienia komunikacji sieciowej na szereg współpracujących ze sobą warstw (ang. layers). Każda z nich może być tworzona przez programistów zupełnie niezależnie, jeżeli narzucimy pewne protokoły według których wymieniają się one informacjami. Model TCP/IP składa się z czterech warstw.
Model TCP/IP
Składa się z warstw:
WARSTWA
APLIKACJI
Warstwa procesowa czy warstwa aplikacji to najwyższy poziom, w którym pracują APLIKACJE UŻYTKOWE , np. serwer WWW czy przeglądarka internetowa. Obejmuje ona zestaw gotowych protokołów, które aplikacje wykorzystują do przesyłania różnego typu informacji w sieci.
WARSTWA
TRASPORTOWA
Warstwa transportowa zapewnia pewność przesyłania danych oraz kieruje właściwe informacje do odpowiednich aplikacji. Opiera się to na wykorzystaniu portów określonych dla każdego połączenia. W jednym komputerze może istnieć wiele aplikacji wymieniających dane z tym samym komputerem w sieci i nie nastąpi wymieszanie się przesyłanych przez nie danych. To właśnie ta warstwa nawiązuje i zrywa połączenia między komputerami oraz zapewnia pewność transmisji
WARSTWA
SIECIOWA
Warstwa sieciowa lub warstwa protokołu internetowego to sedno działania Internetu. W tej warstwie przetwarzane są datagramy posiadające adresy IP. Tutaj ustalana jest odpowiednia droga do docelowego komputera w sieci. Routery posiadają tę warstwę jako najwyższą. Są to routery, które zajmują się kierowaniem ruchu w Internecie. Proces odnajdywania przez routery właściwej drogi dla datagramów określa się jako trasowanie.
WARSTWA
DOSTĘPU
DO SIECI
Warstwa dostępu do sieci lub warstwa fizyczna jest najniższą warstwą i to ona zajmuje się przekazywaniem danych przez fizyczne połączenia między urządzeniami sieciowymi tzn kartami sieciowymi lub modemami. Dodatkowo warstwa ta jest czasami wyposażona w protokoły do dynamicznego określania adresów IP.
Zadaniem TCP jest:
· uzgadnianie tożsamości ( - wymiana informacji między dwoma urządzeniami na przykład modemami, która ma na celu ustalenie wspólnych parametrów transmisji danych, takich jak np. szybkość transmisji)
· zarządzanie pakietami (mogą docierać do adresata w innej kolejności, niż były wysłane)
· sterowanie przepływem
· wykrywanie i obsługę błędów
IP
Protokół IP stanowi podstawę komunikacji w Internecie. Pozwala on na przesyłanie komunikatów (zwanych pakietami) zawierających adres nadawcy, adres odbiorcy, dane wyższej warstwy (o dowolnej ograniczonej z góry długości) oraz pewną ilość nieistotnych tu informacji kontrolnych. Pakiety te nie są przesyłane bezpośrednio od nadawcy do odbiorcy, lecz mogą być przesyłane poprzez dowolną liczbę komputerów pośredniczących (ruterów), które wyznaczają kolejnego bezpośredniego odbiorcę na podstawie adresu odbiorcy znajdującego się w pakiecie.
Para TCP+IP jest stosowana do tzw. transmisji połączeniowej, gdzie zagwarantowany jest przepływ danych dowolnej długości w obydwie strony, lub zwrotne poinformowanie nadawcy o nieusuwalnym błędzie.