Zgryźliwość kojarzy mi się z radością, która źle skończyła.
POLITECHNIKA POZNAŃSKA
Wydział Elektryczny
Instytut Elektrotechniki i Elektroniki Przemysłowej
Zakład Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej
Przedmiot: Laboratoria z Teorii Pola Elektromagnetycznego
Ćwiczenie nr: 2
Temat: Obwody magnetyczne ze szczeliną powietrzną
Rok akademicki: 2012/2013
Kierunek: Elektrotechnika
Rok studiów: II
Semestr: III
Nr grupy:E7/2
Wykonawcy:
1. Marek Szymański
2. Paweł Nawrocki
3. Jakub Kwit
4. Krzysztof Kwiatkowski
5. Jakub Wrocławski
Data
Wykonania
ćwiczenia
Oddania
sprawozdania
29.11.2012
6.12.2012
Ocena:
Uwagi:
CEL ĆWICZENIA:
Celem ćwiczenia było zbadanie obwodu magnetycznego ze szczeliną magnetyczną.
WSTĘP TEORETYCZNY:
Szczelina powietrzna – w obwodzie magnetycznym o dużej przenikalności magnetycznej jest to część zawierająca materiał nie wykazujący własności magnetycznych (przenikalność praktycznie równa jedności).
Wykorzystywane wzory do obliczania obwodów magnetycznych:
- Bezźródłowość pola magnetycznego:
- Prawo przepływu:
Dane:
Na kolumnie środkowej umieszczone jest uzwojenie zasilane o liczbie zwojów
z1=110
Przekrój poprzeczny kolumny środkowej rdzenia
SII= kFe*0,028*0,03=0,0007812 [m2]
Przekrój poprzeczny kolumn zewnętrznych rdzenia
SIII=SI= kFe*0,014*0,03=0,0003906 [m2]
Średnia długość drogi dla strumienia w kolumnie środkowej
lII=0,056 [m]
Średnia długość drogi dla strumienia W kolumnach zewnętrznych
lIII=lI=0,126 [m]
gdzie kFe = 0,93 jest współczynnikiem wypełnienia rdzenia.
W przykładzie 1 przedstawiono obliczenia dla rdzenia magnetycznego, w którym zasilane uzwojenie umieszczono na kolumnie II (rys. 19.2).
PRZEBIEG ĆWICZENIA:
W ćwiczeniu wykorzystywany jest rdzeń wykonany z ferromagnetyka o wymiarach podanych powyżej. Uzwojenie zasilane ma z1= 110 zwojów, a pomiarowe zp2= 935. Rdzeń ze szczeliną powietrzną ma identyczne wymiary, a szczelina powietrzna wykonana jest na kolumnie III i ma długość δ= 3,1 mm.
WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYKI MAGNESOWANIA RDZENIA
1. Schemat połączeń układu:
2. Przebieg pomiarów:
Połączyć układ zgodnie ze schematem przedstawionym powyżej. Pomiary wykonać zwiększając wartość napięcia zasilającego uzwojenie dławika, nieprzekraczającą wartości 4 [A] (IN = 3,1 A) prądu płynącego przez uzwojenie. Napięcie zasilania 36V.
a) Wyniki pomiarów:
Tabela 1.
Lp.
Uz[V]
Iz[A]
Up[V]
1
10.2
0.1
83.5
2
22.5
0.3
185.5
3
26.5
0.5
216
4
29
0.7
237
5
32.2
1
262
6
34
1.4
276
7
34.8
1.7
285
8
36
2
291
9
36.5
2.25
297
10
37.5
2.5
301
11
37.5
2.7
303.5
...