Zgryźliwość kojarzy mi się z radością, która źle skończyła.
Najważniejsze informacje dotyczące narkotyków
Polska heroina - „Kompot"
Jest to narkotyk otrzymywany głównie ze słomy makowej, zawierający w swoim składzie od 60 do 80% heroiny. Występuje w postaci ciemnego płynu przypominającego z wyglądu herbatę. Jest narkotykiem silnie uzależniającym fizycznie i psychicznie. Po pewnym okresie zażywania, w chwilach przerw w braniu, pojawiają się objawy głodu fizycznego, które znikają w momencie wstrzyknięcia kolejnej dawki. Mogą one początkowo przypominać objawy przeziębienia czy zatrucia: wymioty, nadmierne pocenie się, biegunka, świąd, bóle mięśni, niepokój. W ciągu kilku lat przyjmowania narkotyku dochodzi do zmian osobowości narkomana, jego aktywność i zainteresowania zawężają się do narkotyku. Z czasem pojawiają się również zmiany fizyczne: uszkodzenie mózgu, zaburzenie pracy serca, uszkodzenie nerek i wątroby, ryzyko zarażenia żółtaczką lub HIV.
Amfetamina
Jest to substancja o działaniu pobudzającym, zażywana w większych ilościach dezorganizuje myślenie, zwiększa ciśnienie krwi i przyspiesza akcję serca. Za parogodzinne pobudzenie organizm płaci wysoką cenę: częste bóle głowy, wyczerpanie fizyczne i psychiczne, anemia. O ile narkotyk usuwał przez jakiś czas objawy zmęczenia, to w chwili zaniku jego działania wyczerpanie powraca ze wzmożoną siłą. Człowiek czuje się zmęczony, rozkojarzony, senny. Duże i często przyjmowane dawki mogą wywołać niepokój, halucynacje. Amfetamina silnie działa na psychikę i jako środek stymulujący należy również do wyzwalaczy choroby psychicznej (depresji lub psychozy).
Konopie indyjskie
Jest to roślina (w warunkach naturalnych sięga 1,5 m wysokości); w celach narkotycznych wykorzystuje się jej liście, nasiona i kwiaty. Ziele konopi zwane marihuaną z wyglądu przypomina wyschniętą natkę pietruszki, natomiast haszysz (z nasion i żywicy) występuje najczęściej w postaci brunatnych kawałków, kuleczek. Głównym składnikiem toksycznym zawartym w konopiach jest THC (tetrahydrocanabinol), który może wywołać stan euforii, ogólne rozluźnienie, gadatliwość i wesołkowatość, może również pobudzać apetyt. Jego cechą szczególną jest zdolność do kumulowania się w tkankach tłuszczowych organizmu, szczególnie w komórkach tłuszczowych- mózgu. Dłuższe palenie marihuany wywołuje trudności w koncentracji i zapamiętywaniu, wieloletnie palenie doprowadza do zaniku zainteresowań, utraty ochoty do działania, nauki czy pracy. U mężczyzn mogą wystąpić zaburzenia wydzielania testosteronu, u kobiet - zaburzenia cyklu miesiączkowego.
LSD
Jest to środek halucynogenny, ma zdolność wywoływania złudzeń wzrokowych i słuchowych. Efekty działania LSD są uzależnione głównie od nastroju osób biorących, otoczenia i sytuacji, w jakiej się znajdują: narkotyk wzmacnia przeżywane uczucia oraz emocje, mocniej przeżywana może być nie tylko radość i szczęście, ale i strach, niepokój. Halucynacje jakie wywołuje LSD zwane są dobrymi lub złymi podróżami (tripami), ich treść jest niezależna od woli człowieka. Złe tripy mogą zakończyć się paranoją lub atakiem lęku. Dłuższe zażywanie LSD wywołuje ataki paniki, agresji lub prowadzi do depresji. Zdarzają się też tzw. flashbacki (odbłyski, nawroty) - sąto krótkotrwałe epizody psychotyczne, którym towarzyszy duży lęk i niepokój. Pojawiają się samoczynnie, nawet w parę miesięcy po odstawieniu LSD.
Kokaina
Występuje w postaci białego proszku, jest środkiem silnie pobudzającym, wywołuje euforię, daje pozorne poczucie siły, na jakiś czas usuwa zmęczenie i senność. Czasem jednak miejsce dobrego samopoczucia zajmuje bezsenność, niepokój lub lęk. Wzmaga się drażliwość i agresja. Kiedy narkotyk przestaje działać, pojawia się uczucie zmęczenia i przygnębienie. Kokaina działa destrukcyjnie na tkanki i błony śluzowe nosa. Konsekwencją jej zażywania sązwykle stany psychotyczne, napady strachu, halucynacje, podejrzliwość, nagłe wybuchy agresji.
Inhalanty
Do tej grupy środków zalicza się wszelkiego rodzaju rozpuszczalniki, kleje, lakiery, aerozole, benzynę, gaz z zapalniczek. Wdychany klej szybko dostaje się do krwiobiegu, a stamtąd do mózgu i wątroby. W wyniku niedotlenienia mózgu poj awiaj ą się halucynacj e. Odurzenie klej em czy rozpuszczalnikiem obj awia się niewielkim stanem euforii, zawrotami głowy, następuje utrata równowagi i rozweselenia. Dłuższe wdychanie prowadzi do utraty świadomości, często zapaści. U osób wdychających kleje przez dłuższy czas pojawiają się częste zawroty głowy, krwawienie z nosa, bezsenność, brak koncentracji, depresje lub agresja. Mogą pojawić się stany paranoidalne, halucynacje. Wdychanie klejów lub rozpuszczalników nierzadko kończy się śmiercią wskutek zatrucia, uduszenia lub niewydolności serca.
(Opracowano z: M. Pasek: ,,Narkotyki? Na pewno nie moje dziecko!")
MITY ZE ŚWIATA NARKOTYKÓW
Wokół narkotyków i uzależnienia powstało wiele mitów, w grupach młodzieżowych krążą legendy o wspaniałych „tripach", czyli podróżach narkotycznych i wynalazkach. Prawdziwa wiedza przychodzi zbyt późno. Spróbujmy zweryfikować niektóre mity na temat narkotyków.
MIT: Marihuana jest lekkim narkotykiem i nie uzależnia.
PRAWDA: Po dłuższym okresie palenia marihuana upośledza zdolność koncentracji, pogarsza pamięć, powoduje uszkodzenia komórek rozrodczych. Być może marihuana z lat 60. była „lekkim" narkotykiem, wtedy bowiem stężenie aktywnego składnika THC (działającego na komórki mózgu) wynosiło 2 %; dzisiejsze odmiany zawierają jednak ok. 10 % THC. Taka ilość jest już w stanie wywołać spustoszenie w komórkach mózgu.
MIT: Amfetamina to niegroźny proszek pomagający w nauce.
PRAWDA: Amfetamina to środek podstępny. Po jej zażyciu człowiek wydaje się sobie inteligentniejszy, bardziej atrakcyjny. Jeżeli jednak, będąc pod wpływem amfetaminy, spisze na kartce wszystkie swoje mądrości i później je przeczyta, okaże się, że jest autorem banałów. Poza tym efekty działania tego środka mijają po paru godzinach. W miejsce pobudzenia pojawia się zły nastrój i zmęczenie. Jeżeli ktoś zechce poczuć się pewniej, sięgnie po następną porcję. Bardzo szybko wzrasta tolerancja organizmu na ten narkotyk i mała dawka przestaje wystarczać.
MIT: Można przez dłuższy czas brać narkotyki bez żadnych konsekwencji.
PRAWDA: Zmiany, jakie zachodzą w mózgu pod wpływem narkotyków mogą być przez jakiś czas niezauważalne lub po prostu lekceważone: kłopoty z pamięcią, skupieniem się, rozdrażnienie można tłumaczyć zmęczeniem lub nauką. Niektóre z narkotyków (ekstaza, kleje, amfetamina) mogą jednak wywołać chorobę już po jednorazowym zażyciu.
MIT: Wystarczy tylko przestać brać, aby nie być uzależnionym.
PRAWDA: Uzależnienie to nie tylko kwestia brania narkotyków, lecz przede wszystkim pewnych zachowań, stylu życia i zafałszowanych uczuć. Dlatego też każdy uzależniony powinien uczęszczać na zajęcia terapeutyczne lub przebywać w ośrodku, gdzie będzie uczył się radzenia sobie z problemami i własnymi uczuciami.
MIT: Uzależniają się tylko słabi ludzie.
PRAWDA: Człowiek uzależnia się nie dlatego, że jest słaby lub silny, lecz w pierwszej kolejności dlatego, że bierze narkotyki, że podoba mu się ich działanie. Nie można też powiedzieć, że ludzie o silnej woli mogą brać środki odurzające i nic im się nie stanie. Każdy, kto zaczyna brać narkotyki, powinien się liczyć z uzależnieniem.
MIT: Biorę tylko dla przyjemności, nie uzależnię się.
PRAWDA: Żaden z narkomanów nie zaczął brać, bo chciał się celowo i z premedytacją uzależnić. Uzależnienie pojawia się jak wirus, nie pyta, czy ktoś chce chorować czy nie. Dużą naiwnością jest myślenie, że można poprzestać na trzech papierosach tygodniowo lub też braniu amfetaminy dwa razy w tygodniu. W mózgu osoby biorącej narkotyki po pewnym czasie następuje pewien „przeskok" (wzrasta tolerancja, organizm zaczyna się uodpamiać), po którym nie da się już wrócić do poprzedniego stanu.
(Opracowano z: M. Pasek: „Narkotyki? Na pewno nie moje dziecko " oraz „Narkotyki! I co dalej... ")