Zgryźliwość kojarzy mi się z radością, która źle skończyła.
Zarządzanie partycjami na dyskach podstawowych
Partycja - logiczny, wydzielony obszar dysku twardego, który może być sformatowany przez system operacyjny w odpowiednim systemie plików.
Partycja podstawowa - rodzaj partycji, które można tworzyć na dyskach podstawowych.
Partycja podstawowa to część dysku fizycznego, na której można przechowywać dane lub system operacyjny. Na dyskach z tablicą partycji MBR można utworzyć maksymalnie cztery partycje podstawowe.
Dysk twardy na partycje dzieli się za pomocą programów partycjonujących. Zazwyczaj są one dołączone do systemu operacyjnego, są też niezależne programy powstałe specjalnie do tego celu.
Partycja rozszerzona - rodzaj partycji, który można tworzyć tylko na podstawowych dyskach MBR (ang. master boot record). Partycje rozszerzone są użyteczne, gdy trzeba utworzyć więcej niż cztery woluminy na podstawowym dysku MBR. W ramach jednej partycji rozszerzonej można utworzyć jedną lub więcej partycji logicznych, które po utworzeniu można sformatować.
Dysk MBR może zawierać maksymalnie cztery partycje podstawowe albo trzy partycje podstawowe i jedną partycję rozszerzoną z wieloma partycjami logicznymi.
Partycja logiczna, dysk logiczny - wolumin tworzony na partycji rozszerzonej na podstawowym dysku MBR. Partycje logiczne przypominają partycje podstawowe, chociaż liczba partycji logicznych, jaką można utworzyć na jednym dysku fizycznym, jest nieograniczona, a liczba partycji podstawowych wynosi maksymalnie cztery. W systemach z rodziny Windows partycje rozszerzone są znane bardziej jako dyski logiczne. Dysk logiczny można formatować i można mu przypisać literę dysku. Pierwszą literą dla dysków twardych jest litera C. Najczęściej na dysku C umieszczony jest system operacyjny Windows - jest to dysk (partycja) podstawowy. System Windows może także być zainstalowany na partycji rozszerzonej, jednak niezbędne jest, aby pliki boot loadera były umieszczone na którejś z partycji podstawowych.
1. Konsolowe programy do partycjonowania: fdisk, diskpart, Ranish Partition
2. Graficzne programy do partycjonowania: Zarządzanie dyskami, Partition Magic, GParted,
3. Obsługa programu Zarządzanie dyskami:
- tworzenie/usuwanie partycji podstawowej, rozszerzonej,
- zmiana partycji aktywnej
- formatowanie partycji w określonym systemie plików, formatowanie szybkie, wybór wielkości klastra, montowanie partycji w katalogu
- zmiana litery dysku
4. Konwersja systemu FAT na NTFS poleceniem convert
5. Obsługa programu Partition Magic (wersja demo)
- tworzenie/usuwanie/zmiana rozmiaru partycji podstawowych/rozszerzonych
- konwersja partycji rozszerzonych na podstawowe
- konwersja FAT na NTFS
- określanie i zmiana wielkości klastra (np. gdy będziemy przechowywać na partycji duże pliki)