Zgryźliwość kojarzy mi się z radością, która źle skończyła.
122. Klasyfikacja grup interesu.
Schemat klasyfikacyjne grup interesu wg G. Almonda i G. Powella:
a) anomiczne – nie dysponują formalną organizacją, proces artykulacji interesów następuje poprzez spontaniczne zachowania, przejawiające się przez demonstracje, blokady ulic itp.; są wykorzystywane przez grupy, które pozbawione zostały dojścia do procesu decyzyjnego; spontaniczny charakter takich grup, jest często fasadą działań organizacji ekstremistycznych;
b) nie posiadające charakteru stowarzyszeń/grupy komunalne – członkostwo opiera się z reguły na kryterium urodzenia; grupy tego rodzaju są formowane na podstawie takich kryteriów jak etniczność, religijność, , język status społeczny itd.; więzi w takich grupach mają tradycyjny charakter, oparty na silnym związku o charakterze kulturowo-historycznym; takie grupy dominują w polityce krajów rozwijających się (grupy etniczne w krajach azjatyckich; proces „komunalizacji” może przybierać charakter tzw. etnicznego nacjonalizmu (Belgia, Hiszpania, Niemcy), bądź manifestować się w uaktywnieniu grup religijnych (Irlandia).
Faktyczne grupy interesu:
c) Stowarzyszenia – pierwotnym i zasadniczym ich celem jest promowanie i reprezentowanie interesów określonych funkcjonalnych segmentów społeczeństwa. Heywood określa je mianem „konwencjonalnych”.